පහුරු ගා ජීවිතේ අහුමුලුවල
අඳුරු මතකයන්වල
පුන්චිම මතකයක් වත් ඉතිරි නොකර
මා හැර ගිය අප්පච්චි
කාගෙ හෝ මතකයක් අහුලලා
අහගන්න කතාවක් වත් ඉතිරි කර නොගිය
මගෙ අප්පච්චි
හැම දාම මන් බලාගෙන හිටපු
සුන්දරම මතකයන් කවදවත්ම නොගෙනාපු
අප්පච්චි
ජීවිතෙ හැටි කියා මටම හිත හදාගෙන
පුන්චි උන් තුරුල් කර
මගෙම වීරියෙන් නැගිටින්න්න
කියා නොදුන් අප්පච්චි
අඳුරු මතකයන්වල
පුන්චිම මතකයක් වත් ඉතිරි නොකර
මා හැර ගිය අප්පච්චි
කාගෙ හෝ මතකයක් අහුලලා
අහගන්න කතාවක් වත් ඉතිරි කර නොගිය
මගෙ අප්පච්චි
හැම දාම මන් බලාගෙන හිටපු
සුන්දරම මතකයන් කවදවත්ම නොගෙනාපු
අප්පච්චි
ජීවිතෙ හැටි කියා මටම හිත හදාගෙන
පුන්චි උන් තුරුල් කර
මගෙම වීරියෙන් නැගිටින්න්න
කියා නොදුන් අප්පච්චි
හරියට දුක හිතුණා ඒක කියවල. පුංචි වචන ටිකක්... ඒත් ලොකු තේරුමක්. වෙන කෙනෙක් ලිවුවටත් වඩා අයිය ලිවුව නිසා දුකයි මට
ReplyDeleteඅපේ යුතුකම අපේ දරුවන් ගේ ජීවිත අපට වඩා අර්ථවත් කිරීමයි
ReplyDeleteඅපේ යුතුකම අපේ දරුවන් ගේ ජීවිත අපට වඩා අර්ථවත් කිරීමයි
ReplyDeleteරසිකට මොනව වෙලාද හැමතැනම දෙක දෙක?
ReplyDelete